Verhaal van Jennifer op reis

Afgelopen november kwam mijn beste vriendin bij me op bezoek in Londen. Ze bleef twee weken bij me slapen en haar topprioriteit was om het monster van Loch Ness te zien (nadat ze mij had gezien, natuurlijk). We hebben een plan gemaakt om de trein te nemen naar Edinburgh, dan een auto te huren en van daaruit naar Loch Ness te rijden.

Oorspronkelijk wilde mijn vriendin dat we van Londen naar Edinburgh zouden rijden, of liever gezegd stond ze erop dat ik ons naar Edinburgh moest rijden. Maar ik was absoluut niet van plan om helemaal naar Schotland te rijden, dat duurt zeven uur. Niet alleen heb ik een hekel aan rijden, maar ik heb er ook niet de energie voor om zeven uur op één dag te rijden. Ze kon daar niet echt tegenin gaan, dus we kochten kaartjes voor de trein naar Edinburgh en spraken af dat we van daaruit met een huurauto zouden gaan.

Voordat we vertrokken, herinnerde ik me dat mijn toediening op de planning stond terwijl we in Schotland waren. Omdat ik mijn toediening niet een paar dagen vooruit wilde gebruiken, besloot ik dat ik al mijn benodigdheden kon meenemen naar Schotland. Omdat we de trein namen, hoefde ik me geen zorgen te maken over beveiligingsbeambten, dus er zou niet veel zijn om me druk over te maken. Ik maakte me er wel zorgen over of alles wel in mijn tas zou passen.

Het eerste wat ik deed was een rugzak vinden van het juiste formaat. Ik realiseerde me dat mijn naaldencontainer niet in mijn tas zou passen, dus daarvoor moest ik een oplossing vinden. Ik ging naar de apotheek om te zien of ze een kleinere naaldencontainer zouden hebben voor op reis en ik had geluk! Deze was een derde van de grootte van mijn normale container en paste goed in mijn rugzak. Toen herinnerde ik me dat ik mijn medicatie koel moest houden, dus ik had ook een koelbox nodig. De winkel om de hoek had een paar opvouwbare koelboxen en dat was een perfecte oplossing. De koelbox paste perfect in mijn rugzak en kan worden opgevouwen zodra de flesjes met immunoglobulines eruit zijn, zodat er ruimte vrijkomt voor souvenirs. Daarna pakte ik een zak met benodigdheden. Als ik PID-patiënten één stukje praktisch advies zou kunnen geven, is dat het volgende: wanneer je een levering krijgt van benodigdheden (naalden, pleisters, alcoholdoekjes, enz.), verdeel ze dan in wat je nodig hebt voor elk toediening en doe elke set in een aparte plastic zak. Het bespaart me veel tijd op de dag van mijn toediening, een dag waarop ik meestal moe en knorrig ben. Geloof me, je toekomstige zelf zal je dankbaar zijn.

Toen we in de trein stapten, had ik mijn rugzak bij me en een koffer. Met al mijn medische benodigdheden in de rugzak had ik geen ruimte voor kleding, dus dat zat in de koffer. Gelukkig zouden we de rest van de reis in een auto zitten, dus twee tassen hebben was geen groot probleem. Toen we bij het hotel aankwamen, legde ik mijn medicatie in de koelkast en gingen we de stad verkennen. De volgende ochtend heb ik mijn medicatie uit de koelkast gehaald, op de tafel achtergelaten en het bordje 'niet storen' aan de deur gehangen, zodat het schoonmaakpersoneel het niet zou verplaatsen. We hebben een geweldige dag in Edinburgh doorgebracht, meegedaan aan een spookwandeling, het kasteel gezien en de crypten bezocht. Na een mooie maar vermoeiende dag gingen we terug naar het hotel.

Het was tijd voor mijn toediening. Ik heb het bureau vrijgemaakt, mijn handen gewassen en mijn spullen klaargezet. Het enige wat ik niet had meegenomen, was mijn toedieningpaal. Dat past onmogelijk in een tas! En is hartstikke zwaar! Toen het zover was, hing ik mijn fles immunoglobulinen aan de gordijnroede. Het toediening verliep zonder problemen. Ik heb alles opgeruimd en zorgde ervoor dat ik de scherpe voorwerpen weggooide in mijn nieuwe naaldencontainer van reisformaat en al het andere in de gewone afvalbak. Ik klapte de koelbox in elkaar, pakte mijn spullen opnieuw in en ging naar bed.

De volgende dag huurden we een auto en gingen we naar Loch Ness, waar we het monster niet zagen, tot teleurstelling van mijn vriendin. We hebben de dagen erna genoten van het Schotse landschap, met prachtige uitzichten, frisse lucht en iets kouder weer dan we hadden verwacht. Over het geheel genomen was het een mooie reis en heeft het wat van mijn angst voor reizen met immunoglobuline toedieningen weggenomen. Ik weet nog niet zeker of ik met mijn medicijnen kan vliegen, maar omdat ik alles in één rugzak kan doen en dus mee kan nemen, brengt het me wel één stapje dichter bij vliegen!

Het belangrijkste dat ik zou aanbevelen is om je reisplannen met je arts te bespreken vóór de reis en te reizen met iemand bij wie je je op je gemak voelt.

Mijn beste vriendin vond het geen probleem dat ik mijn toediening in de kamer toediende en ze hielp me met mijn koffers. Ze begreep het als ik te moe was om iets te doen of dat ik niet zeven uur of zelfs drie uur wilde rijden. We zijn altijd gestopt als we dat nodig hadden, of hebben ons ontspannen toen we wat te veel deden. Reis met mensen die je behoeften en grenzen respecteren en zorg altijd goed voor jezelf. En neem comfortabele schoenen mee!